Praca zdalna transgraniczna na elastycznych zasadach

O skorzystaniu z nowych unijnych regulacji w zakresie zabezpieczenia społecznego pracowników transgranicznych decyduje pracownik z pracodawcą. Jeżeli tak wybiorą, muszą wystąpić o wydanie A1.

W ostatnich latach, głównie za sprawą wybuchu pandemii COVID-19, nastąpił gwałtowny wzrost popularności pracy zdalnej. Mimo zniesienia obostrzeń nadal utrzymuje się ona jako stały model pracy w wielu firmach funkcjonujących na terenie Europy.

Przed rozpowszechnieniem możliwości świadczenia pracy zdalnej z zagranicy, pracownicy co do zasady wykonywali pracę poza granicami kraju pracodawcy zazwyczaj w ramach międzynarodowych oddelegowań lub zagranicznych podróży służbowych. W tych przypadkach, oprócz analizy potencjalnych konsekwencji na gruncie lokalnych i międzynarodowych przepisów dotyczących opodatkowania osób fizycznych, konieczne było również mi.in. ustalenie właściwego ustawodawstwa w zakresie zabezpieczenia społecznego.

Koordynacja systemów

Każde państwo przynależące do Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz Szwajcaria posiadają lokalne regulacje dotyczące zabezpieczeń społecznych. W celu wprowadzenia jednolitych zasad dotyczących ubezpieczeń społecznych na szczeblu unijnym od dawna obowiązują regulacje dotyczące koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w przypadku prac transgranicznych. Jest to szczególnie istotne, gdyż dla każdej osoby wykonującej pracę poza granicami państwa, w którym pracodawca ma swoją siedzibę, należy ustalić, pod który system ubezpieczeń pracownik powinien...